"Voetbalshop in gesprek met Mizuno speler Steve de Ridder"

Steve de Ridder, geboren op 25 februari 1987 in Gent, is een Belgische voetballer die op meerdere posities in de aanval uit de voeten kan. Hij heeft in meerdere competities gespeeld en op dit moment is hij speler van KSC Lokeren. In de Jupiler Pro League speelt hij zijn wedstrijden op Mizuno Morelia voetbalschoenen. Wij spraken hem over deze voetbalschoenen en zijn leven als profvoetballer. Lees het interview hier.

Met KSC Lokeren heeft Steve de Ridder geen goede reguliere competitie achter de rug. Ze eindigde op de dertiende plaats en werden ingedeeld in groep B van Playoff II. Op dit moment gaat het een stuk beter, want in groep B staat Lokeren bovenaan en bestaat er een kans dat ze volgend seizoen Europa League gaan spelen. Het kan raar lopen in de Belgische competitie. Wil jij weten hoe Steve zijn carrière tot nu toe heeft ervaren en waarom hij op Mizuno voetbalschoenen speelt? Lees dat in onderstaand interview.

Wanneer ben jij begonnen met voetballen en hoe werd je ontdekt?
Ik ben op mijn vijfde jaar begonnen met voetballen bij een lokale voetbalclub, VSV Gent en op mijn negende ben ik gescout door Lokeren. Hier heb ik mijn hele jeugd gespeeld en op mijn zestiende ben ik vertrokken naar AA Gent, waar ik mijn debuut in het profvoetbal heb gemaakt. Heel toevallig tegen Lokeren, eigenlijk loopt Lokeren als rode draad door mijn carrière. Vervolgens een hele reeks aan clubs gehad, verhuurd aan Eendracht Aalst en VW Hamme. Toen maakte ik een transfer naar De Graafschap, waar ik drie fantastische jaren heb gehad. Van vreugde naar verdriet en vice versa door te degraderen en direct weer terug te promoveren. Echt een fantastische streek trouwens de Achterhoek met hele warme mensen. Van De Graafschap ging ik naar Engeland, naar Southampton, waarmee ik ook ben gepromoveerd van de Championship naar de Premier League. Tussendoor verhuurd aan Bolton Wanderers en na dat half jaar ging ik terug naar Nederland naar FC Utrecht. Hier heb ik ook een prachtig jaar gehad. Na dat jaar ging ik naar FC Kopenhagen, maar werd ik na één seizoen gehuurd door Zulte Waregem. Met Zulte heb ik toen Playoff I gespeeld en op dit moment speel ik voor het tweede jaar bij KSC Lokeren.

Je bent nu bij wijze van weer terug op het oude nest. Voelde dat een beetje als thuiskomen na je periode in Nederland, Engeland en Denemarken?
Ja sowieso. Ik had het ook wel een beetje gezien in het buitenland na de mislukte periode in Kopenhagen. Ik wilde weer terug naar een vertrouwde omgeving om vertrouwen te tanken. In eerste instantie kwam Zulte Waregem en niet veel later kwam ook Lokeren. Toen koos ik voor Lokeren, ik woon namelijk hier 25 minuten vandaan in Gent en heb nu ook twee kinderen, een zoontje en een dochter. Het is voor mij dus fijn om in een vertrouwde omgeving op dit moment te leven.

Wat is het grote verschil tussen de verschillende competities waarin je hebt gespeeld?
Het verschil tussen Nederland en België is het feit dat er in Nederland veel jonge talenten rond lopen en dat ze heel open en jeugdig spelen. Hier in België is het meer tactisch en een fysiek steekspel. In Nederland geven ze je echt de kans om te voetballen en is het heel open. Daardoor heb je vaak leuke wedstrijden, maar gaat het ook wel iets trager in de opbouw. In België is het wat dat betreft misschien moeilijker om aan voetballen toe te komen en om door te breken. Als je mij vraagt welke competitie beter is, zeg ik niet gelijk België omdat ik weet hoeveel talent er in Nederland voetbalt. In Engeland gaat de wedstrijd drie of vier keer sneller, dat is al in de Championship zo. Ik heb in de Premier League niet veel gespeeld, misschien drie of vier keer ingevallen en een paar wedstrijden in de FA Cup gespeeld. Je speelt dan tegen spelers die alles veel sneller zien dan jezelf en op zich is het al mooi dat ik dat niveau heb mogen proeven.

Wanneer begon het idee bij jou te dagen dat je profvoetballer wilde/kon worden?
Ik heb als klein jongetje altijd wel het beeld gehad dat profvoetballer worden mijn grote droom was. Je begint het pas echt te beseffen wanneer je je eerste semi-profcontract krijgt en je af en toe mag meetrainen met het eerste elftal. Vervolgens mag je je debuut maken in de A-kern, maar zelfs dan is de weg nog lang. Je ziet heel veel spelers die hun eerste minuten in de Eerste Klasse maken en daarna één of twee jaar in de Tweede of Derde Divisie spelen. Ook ik heb dat gedaan nadat ik mijn eerste minuten bij AA Gent had gemaakt. Ik ben twee divisies lager gaan voetballen om mijzelf te bewijzen.

Wie is in die periode belangrijk geweest voor jou? Of wie zijn de belangrijkste personen binnen jouw voetbalomgeving?
In eerste instantie moet je in jezelf blijven geloven, want het is zeker niet de makkelijkste periode. Je bent 17 of 18 jaar en je vrienden gaan allemaal stappen, terwijl jij bepaalde dingen moet gaan opofferen om het te redden. Verder is mijn vader altijd een steunpilaar voor mij geweest door heel mijn carrière. Niet perse met raad en advies, maar gewoon door er altijd voor mij te zijn. Daarnaast had ik ook een trainer Etienne De Wispelaere die mij meenam van AA Gent naar derdeklasser Eendracht Aalst. Dat was echt een risico, omdat het twee divisies lager is. Maar het pakte positief uit, want het was voor mij een kennismaking met het mannenvoetbal en daardoor heb ik uiteindelijk een profcontract afgedwongen bij AA Gent. Natuurlijk ook mijn familie, mijn vriendin en mijn vrienden die in je nabije omgeving ervoor zorgen dat jij kunt doorgroeien naar het profvoetbal.

Wat is de belangrijkste voetballes die je hebt geleerd en van wie kreeg je deze wijze les?
Ik zeg altijd dat ik van elke trainer iets probeer mee te nemen ook al heb ik geen band met die betreffende trainer. In de jaren dat we samenwerken zal hij altijd iets zeggen, waarvan ik zeg daar kan ik wel iets mee. Zelfs op mijn huidige leeftijd luister ik nog altijd aandachtig naar de trainer. Het is dus niet zo dat ik van een bepaalde trainer echt specifiek iets heb opgestoken.

Welke tips heb je voor jonge talenten?
Het komt allemaal een beetje om hetzelfde neer. Het gaat ook niet allemaal om tips, maar ook om geluk hebben. Op het moment van doorbreken is je omgeving van belang, de eventuele blessures of je fysieke gesteldheid, de trainer die je op dat moment hebt die jou moet evalueren of je wel of niet een profcontract verdiend. Dat zijn allemaal kleine randzaken die je niet in de hand hebt als 18-jarig jongetje. Wat je bijvoorbeeld wel ziet bij jongens die via een omweg alsnog doorbreken is de doorzettingsvermogen totdat het kwartje wel valt. Een stap terug hoeft dus geen nadeel te zijn, zoals je dat bijvoorbeeld bij Dries Mertens of Chadli ook hebt gezien. Via AGOVV zijn ze allebei bij een grote Europese topclub terecht gekomen.

Wat is het mooiste moment uit je carrière tot nu toe?
Een promotie is altijd bijzonder om mee te maken, omdat je dan een hele stad meekrijgt. Dan maakt het niet uit of dat met De Graafschap in de Jupiler League of met Southampton in de Championship is, of je wordt kampioen met Ajax of Feyenoord. Je krijgt de hele stad met je mee voor een paar dagen of een paar weken. Wij als team zijn dan de helden van de stad en daarom kies ik voor de promotie met De Graafschap naar de Eredivisie en met Southampton naar de Premier League.

Hoe ziet voor jou een gemiddelde dag eruit? Hoe vaak train je bijvoorbeeld op één dag?
In het begin van het seizoen trainen we op maandag en dinsdag twee keer, woensdag zijn we vrij en vanaf donderdag bouw je op naar de wedstrijd met één keer trainen. Zaterdag is dan de wedstrijd. Nu aan het einde van het seizoen trainen we één keer per dag, omdat er nu veel wedstrijden op het programma staan in Playoff II. Dit doen we om fris te blijven en dat lukt aardig tot nu toe, omdat we eerste staan in onze poule. Na de training ga ik naar huis om een paar uurtjes wat dingen te regelen en te rusten. De laatste jaren is mijn leven wel veranderd door het krijgen van een zoontje en een dochter, dat zet je wereld wel op zijn kop. In dat opzicht is mijn leven wel veranderd, omdat je vroeger echt alles in het teken van het voetbal kon doen. Nu is ook heel veel in functie van je gezin en je familie.

Stel de finale van de Play-Offs II staan op het programma. Hoe bereid jij je optimaal voor op deze belangrijke wedstrijd?
Ik probeer wat uit te slapen, wat ook al vrij moeilijk is met de kinderen en dan maak ik rustig in de middag eten klaar. Meestal een pasta of iets vergelijkbaar. Vervolgens ga ik naar de club. Meestal moet je een paar uur van tevoren op de club zijn om de juiste focus te bereiken. Ik heb bijvoorbeeld geen bepaalde rituelen voor een vriendschappelijke of finale wedstrijd.

Moet je als voetballer letten op je voeding? Hoe houd jij hier rekening mee voor het trainen en/of voor een wedstrijd?
Ja, hoe ouder ik wordt, hoe meer ik er wel mee bezig ben. Niet zozeer dat ik helemaal afweeg hoeveel quinoa ik vandaag zou moeten eten, maar gewoon gezond eten met veel groenten en een stukje vlees. Vroeger was bijvoorbeeld sneller de keuze gemaakt om een pizza te bestellen en dat heeft nu misschien ook te maken met mijn levenssituatie. Ik kook ook heel veel zelf en dan probeer ik gewoon gezond en uitgebalanceerd te eten. Niet dat ik nooit een frietje bestel hoor, want ik vind dat er tegenwoordig heel erg wordt doorgeslagen in dat opzicht. Als je de juiste vitamines binnen krijgt en veel groenten eet, komt alles wel goed als je elke dag op het veld staat.

Daarnaast is het ook belangrijk dat je fysiek in topvorm bent. Doe je bijvoorbeeld naast trainen op de club ook nog apart trainen?
Vroeger was ik daar veel meer mee bezig toen ik bij FC Utrecht en in Engeland speelde. Ik was toen 10 kilo zwaarder aan spieren en op dit moment is dat niet meer aan de orde. Ik heb door mijn gehele carrière heen eigenlijk geen ernstige blessures gehad, niks van knieblessures of enkelblessures. Ik probeer gewoon altijd mijn ding op het veld te doen, dus ik denk dat ik niks zou hoeven te veranderen op dit moment aan de manier waarop ik met mijn lichaam bezig ben.

Hoe zou jouw directe tegenstander je na afloop van de wedstrijd omschrijven?
Ik denk dat door alle jaren heen veel veranderd is, want ik heb op veel verschillende posities gespeeld. Bij De Graafschap speelde ik als hele snelle jongen met een actie. Bij FC Utrecht en in Engeland ben ik een sterke spits geworden met zijn rug naar de goal, die heel vervelend was voor verdedigers door het trekken en sleuren. Nu ben ik 10 kilo lichter en ben ik, kan niet zeggen slimmer, maar heb ik meer ervaring en kan ik beter omgaan met ruimtes in het veld. Ik ben nu een voetballer die tussen de linies speelt en het is eigenlijk heel raar hoe dat allemaal veranderd is door de jaren heen. Bijvoorbeeld mijn teamgenoot Guus Hupperts is nog altijd dezelfde Guus Hupperts, de snelle buitenspeler zoals jullie die kenden bij AZ. Bij mij is het veranderd, doordat ik mij heb leren aanpassen aan de situatie en aan de club. Op dit moment zou ik dus zeggen dat ik een speler ben die makkelijk tussen de linies loopt en heel balvast is.

Welke voetballers zijn altijd jouw voorbeeld geweest?
Ik vond Thierry Henry altijd een prachtige voetballer op de manier waarop hij de Premier League domineerde. Of Bergkamp, ook speler van Arsenal uit dezelfde periode. Daarnaast ook Ronaldo, Ronaldinho, Xavi, Iniesta, Cristiano Ronaldo en Messi. Ik kan er genoeg opnoemen, allemaal mooie voetballers.

Als je Thierry Henry iets zo mogen vragen, wat zou je van hem willen weten?
Ik ben niet zo van het idee dat ik niet kan wachten om mijn idool een keer te ontmoeten, dus dat zou ik eerlijk gezegd niet weten. Waar ik wel in geloof is het feit dat deze spelers sfeer in het stadion brengen. De mensen komen voor hen en zij doen alles om de mensen te vermaken. Mochten zij er niet zijn zou het voetbal ook maar saai zijn. Alleen iets wat ik zou willen weten heb ik niet echt.

Wat zijn je hobby’s naast het voetbal?
Vroeger toen ik jong was volgde ik eigenlijk helemaal geen voetbal, maar nu ik veel vaker thuis ben staat het altijd wel op de achtergrond aan. Dan zit je toch onbewust naar dat voetbal te staren, mijn vriendin wordt er ondertussen ook wel stapelgek van. Mijn bezigheden naast het voetbal is een beetje geëvolueerd van dingen doen met vrienden en je gewoon amuseren naar dingen doen met familie en zorgen voor de kinderen. Natuurlijk is er ook nu nog ruimte om leuke dingen te doen met vrienden, maar ik heb nu meer verantwoordelijkheden. Als je dat goed wilt doen en daarnaast steek ik natuurlijk ook nog veel tijd in het voetbal, dan blijft er daarnaast weinig ruimte voor een hobby of iets dergelijks. Van een goede film of een goede serie kan ik ook genieten.

Wat is je plan om te doen na het voetbal?
In de interviews die ik door de jaren heen heb gegeven vertelde ik telkens wat anders. Dat varieert van voetbaltrainer naar café houder, dus dat wil zeggen dat ik het eigenlijk nog niet goed weet. Ik wil sowieso na het voetbal iets doen in de vastgoed, een eigen zaak ofzo, maar in welke richting ben ik nog niet over uit.

Je hebt dus geen ambitie om trainer te worden?
Dat wilde ik eventueel wel, maar als ik zie met welke druk ook de trainers moeten omgaan en hoe het "trainerskerkhof" zich steeds verder uitbreidt, dan weet ik niet of ik de druk die je als speler al hebt als trainer nog eens terug wil nemen. Ik heb soms het gevoel dat die mensen met nog meer druk moeten omgaan, dus ik denk niet dat ik daar klaar voor ben. Overigens heb ik wel heel veel respect voor oud-spelers die wel na hun carrière nog trainer worden, zoals Seedorf op dit moment.

Wat zijn je verwachtingen van het einde van het seizoen?
We hebben op voorhand niet zo'n lekker seizoen gedraaid, dus we wilden in Playoff II wat terug doen voor onze fans. We wilden tonen dat we niet uitgeblust waren en ik denk dat we dat momenteel aan het doen zijn. We staan namelijk bovenaan in onze poule. Er zijn nog vier wedstrijden te gaan en als we uiteindelijk bovenaan eindigen spelen we nog tegen de winnaar van de andere poule. Stel we winnen die wedstrijd ook, dan spelen we nog tegen de nummer vier van Playoff I voor een ticket voor de kwalificatieronde van de Europa League. We zitten eigenlijk op een wedstrijd of zes van Europees voetbal en dat is wel bizar na een dergelijk seizoen.

Stel jullie halen de voorrondes van de Europa League en er komt een wedstrijd tegen FC Utrecht uit de koker. Wat is dan je gevoel daarbij?
Ja, dat zou super speciaal zijn. Dat jaar was sportief niet heel denderend. We werden negende of tiende, nadat ze het jaar ervoor vijfde of zesde waren geëindigd. Ik heb ook nog altijd heel erg veel contact met Dave Bulthuis, dat is een goede vriend van mij geworden. In dat team zaten allemaal hele toffe persoonlijkheden, zoals Mark van de Maarel, Jens Toornstra, Dave Bulthuis en Ayoub. We hadden echt een leuke groep en het zou fantastisch zijn om nog eens in de Galgenwaard te voetballen.

Wat dacht je toen je de Mizuno Morelia NEO II voor het eerst zag en aantrok?
Toen ik de schoen voor het eerst heb geprobeerd, ik heb de Mizuno zelf een keer gekocht, was het gevoel eigenlijk gelijk goed en ik denk dat ik nu twee jaar op hetzelfde model speel. Ik ben namelijk een speler die niet zo gauw afscheid neemt van dat goede gevoel.

Naar welke eigenschappen kijk je als eerste als je nieuwe voetbalschoenen nodig hebt?
Ten eerste is het voor mij belangrijk dat het een lederen voetbalschoen is. Voor mij is het belangrijk dat de schoen past bij mijn hele brede voeten. Ik houd wat dat betreft niet van de artificiële materiaal schoenen van tegenwoordig, want deze vormen zich niet naar mijn voeten en dan voel ik mij niet comfortabel. Dan krijg ik allerlei kwaaltjes aan mijn voeten.

Waarom past deze Mizuno bij jou speelstijl?
Toen ik vroeger nog een snelle flankspeler was, wilde ik nooit zwarte schoenen en konden mijn schoenen niet flashy genoeg zijn. Tegenwoordig vind ik het juist echt leuk om op zwarte voetbalschoenen te spelen. Het heeft iets nostalgisch. Een speler met mooie zwarte voetbalschoenen vind ik goed staan. Het is wel bizar, want ik heb echt altijd gezegd: "ik wil nooit op zwarte voetbalschoenen spelen!" Misschien is het wel omdat ik wat ouder en verstandiger ben geworden.

Hoe ben je bij Mizuno terecht gekomen?
Via de winkel waar ik de Mizuno Morelia zelf had gekocht, ben ik in contact gekomen met Mizuno om te praten over een eventuele samenwerking op het gebied van sponsoring van onder andere voetbalschoenen. Ik zit nu twee jaar bij dit kwalitatief sterke merk en ben hartstikke tevreden.